ေဒၚခင္ၾကည္ မန္ခရိန္ ႐ြာသို႕ ေရာက္႐ွိျခင္း

၁၉၄၇ ခုႏွစ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း က်ဆံုးၿပီးေနာက္ မိုးရာသီကုန္၍ ေဆာင္းဦးေပါက္ အခ်ိန္တြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္၏ ဇနီး ေဒၚခင္ၾကည္ သည္ ေမာ္လၿမိဳင္ ေမာ္ေတာ္လိန္းေက်ာင္း ဆရာမ ေဒၚေစာၿမဳိင္ ႏွင္႕အတူ မန္ခရိန္ ႐ြာသို႕ အလည္အပတ္ေရာက္လာၾကသည္။ ထုိအခ်ိန္တြင္ ဆရာမေဒၚကမူးေခါန္မွ နံနက္စာျဖင္႕ ဧည္႕ခံႀကိဳဆိုခဲ႕ သည္။

နံနက္စာ စားေသာက္ၾကၿပီးေသာအခါ ေဒၚခင္ၾကည္သည္ ဆရာမ ေဒၚကမူးေခါန္ႏွင္႕ ႐ြာမွ ကခ်င္အမ်ိဳးသမီး ေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင္႕ အတူအိမ္ေ႐ွ႕တြင္ ဓါတ္ပံုအတူတြဲ႐ုိက္ၾကသည္။ ၎ ဓါတ္ပံုအတူတြဲ ႐ုိက္ေသာ အမ်ိဳး သမီးအဖြဲ႕တြင္ ဆရာမ ေဒၚနန္ဆိုင္း (ေမဂ်ာ႐ွန္လြမ္႕၏ဇနီး) လည္းပါဝင္သည္။ ၎ ဓါတ္ပံု တစ္ပံုကို ဆရာမ ေဒၚကမူးေခါန္အားေပးခဲ႕ရာ ၁၉၆၄ ခုႏွစ္ မတ္လ (၃) ရက္ေန႕တြင္ အိမ္ မီးေလာင္ သျဖင္႕ မီးထဲ ပါသြားသည္။

ဆရာမ ေဒၚကမူးေခါန္ႏွင့္ မိသားစု မွ အဆိုပါ ဓါတ္ပံုမွတ္တမ္းမ်ားအား ျမန္မာ့လတြ္လပ္ေရး အၾကိဳ သမိုင္းမွတ္တမ္း အျဖစ္သိမ္းဆည္းခဲ့ေသာ္လည္း မ ေမွ်ာ္လင့္ထားတ့ဲ ျဖစ္ရပ္ေၾကာင့္ေပ်ာက္ပ်က္ခဲ့ရ ေၾကာင္းမွတ္သားသိရွိရပါသည္။

*** မွတ္တမ္းျပန္လည္ေရးသားသူ - ကိုခ်ဳိ ၊ မန္ခိန္ ။

ကခ်င္ လူငယ္ မ်ားအစည္းအ႐ုံး

၁၉၄၇ ခုႏွစ္ ေဖဖဝါရီလ တြင္ ပင္လံု ၌က်င္းပေသာ အစည္းအေဝးၿပီးဆံုးေသာအခါ ကခ်င္အမ်ိဳးသား မ်ားသည္ ႏိုင္ငံေရး အဖြဲ႕အစည္းမ်ား ဖြဲ႕စည္းကာ လူထုကို စည္း႐ုံးလွဳပ္႐ွားလာၾကသည္။ မန္ခရိန္ ႐ြာတြင္စတင္ ဖြဲ႕စည္းေသာ Pawng Yawng Ram Rawt Hpung ကိုျမန္မာ လို ကခ်င္ တက္လူငယ္မ်ား အစည္း အ႐ုံးဟု ေခၚတြင္ၿပီး အဂၤလိပ္ လို The Kachin Youth League ဟုအမည္ေပးသည္။ ၎ လူငယ္အဖြဲ႕အစည္း ကို ျမစ္ႀကီးနား ခ႐ုိင္႐ွိၿမိဳ႕တိုင္းႏွင္႕ ႐ြာႀကီးမ်ားတြင္ ဖြဲ႕စည္းၿပီး ဗန္းေမာ္ ၊ မိုးမိတ္ ၊ သိႏီၷ သို႕တိုင္ေအာင္ဖြဲ႕စည္းခဲ႕ သည္။ အဖြဲ႕ ၏ ဥကၠဌ မွာ ဆလန္ ကင္ေရာတန္ဂြမ္း ျဖစ္ၿပီး ၊ ဒုတိယ ဥကၠဌ မွာ ဆလန္ဒါျမာကမ္ တို႕ျဖစ္သည္။ ျမစ္ႀကီးနား ခ႐ုိင္ ဥကၠဌ မွာ ဆလန္ ေဖၚဝီဆန္နီ ျဖစ္သည္။ ဒူဝါေဇာ္ရစ္ ပင္လံုမွ ျပန္လာေသာအခါ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ ဥကၠဌ ေနရာကို ဒူဝါေဇာ္ရစ္အားေပးလိုက္သည္။ ဆလန္ကင္ေရာတန္ဂြမ္းသည္ မၾကာမီ ဆမားဒူဝါ ဆင္ဝါး ေနာင္၏ အတြင္းေရး အတြင္းဝန္ျဖစ္လာသည္။

          ၁၉၄၉ ခုႏွစ္ ဇႏၷဝါရီလတြင္ က်င္းပေသာ ကခ်င္ျပည္နယ္ေန႕ မေနာပြဲသို႕ မႏၱေလး ဖ.ဆ.ပ.လ ဆို႐ွယ္ လစ္ပါတီမွ ကခ်င္လူငယ္မ်ားအစည္းအ႐ုံးသို႕ ခ်စ္ၾကည္ေရးဟုဆုိကာ ေမာင္းလက္ေဆာင္လာေပးသြားသည္။ ၎ ေမာင္းႏွင္႕ အျခားအသင္းပိုင္ပစၥည္းမ်ားက္ို အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ တြင္  တာဝန္ထမး္ေဆာင္သူအခ်ဳိ႕မွ ကိုယ္က်ိဳး အတြက္သံုးလိုက္ၾကသည္ဟုသိရသည္။ ၎ ႏွစ္တြင္

ပထမဆံုး ကခ်င္လူငယ္အစည္းအ႐ုံးတြင္ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္အတြင္းေရးမွဴးျဖစ္ခဲ႕သူ ဆိုင္းခြမ္ ( Seng Hkum ) သည္တ႐ုတ္ ျပည္သို႕ျပန္သြားသည္။ ဆိုင္းခြမ္ သည္ ႐ွရဲခြမ္အႏြယ္ဝင္ျဖစ္ၿပီး ၎၏ ဇာတိမွာ တ႐ုတ္ ျပည္ျဖစ္ သည္။ ေနာက္ပိုင္းတငြ္ တ႐ုတ္အစိုးရက ဆိုင္းခြမ္အား ျပန္ၾကားေရးဌာန တြင္တာဝန္ေပးထားေသာေၾကာင့္ ဆိုင္းခမြ္ သည္ ကခ်င္ျပည္နယ္သို႕ ျပန္မလာ ေတာ့ေၾကာင္းသိရပါသည္။

           ၁၉၅၁ ခုႏွစ္တြင္ ကခ်င္ျပည္နယ္ေကာင္စီ သဘာပတိ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ေနေသာ ဒူဝါေဇာ္ရစ္သည္ ျမစ္ႀကီးနားမွရန္ကုန္သို႕ ျပန္လာေသာအခါ ရန္ကုန္ေလဆိပ္၌ ေခကၠအဖမ္းခံရေလသည္။ အခ်ဳပ္ခန္းတြင္ အခ်ဳပ္ခံေနရေသာ ဒူဝါေဇာ္ရစ္အား သူႏွင္႕ အတူ ဒုတိယ ကမာၻစစ္ တံုးက ႐ွမ္းျပည္နယ္ ေလထီးတပ္ဖဲြ႕တငြ္ အတူ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ ေလထီးခုန္ဆင္းခဲ႕သူ ထြန္းလွ ေရာက္လာၿပီး အခ်ဳပ္ခန္းမွေခၚယူသြားခဲ႕သည္။ ထြန္းလွ သည္ ထိုအခ်ိန္က အတြင္းဝန္မ်ား႐ုံး အေပၚဆံုးထပ္တြင္ (SB) ဝါယာလက္ ဌာနတြင္တာဝန္ထမ္းေဆာင္လ်က္ ႐ွိသည္။ ထို႕ေၾကာင့္ထနြ္းလွ သည္လုပ္ပိုင္ခငြ့္အတန္အသင့္ ရွိသူျဖစ္ေၾကာင္းသိရသည္။ ၎သည္ ႐ွမ္းတ႐ုတ္လူမ်ိဳးျဖစ္ေၾကာင္း ေပါင္းသင္းဆက္ဆံေရးေကာငးမြန္ ၿပီး ဖ.ဆ.ပ.လ သခင္သာခင္ ႏွင္႕လည္းရင္းႏွီးသိကၽြမ္းသူျဖစ္သည္။ 

ေပါင္ေယာင္ မုန္ေဘာင္ဂင္ေဂ်ာ႕

         

        Pawng Yawng Mung Bawng Ginjaw ကို Jinghpaw Mung Bawng Ginjaw ဟုလည္းေခၚဆိုၾက သည္။ ၎အဖြဲ႕၏ ဥကၠဌ မွာ ဆလန္က႐ုိင္လျဖစ္ၿပီး ဒုတိယ ဥကၠဌသည္ ဆလန္ဒိန္ရတန္ျဖစ္သည္။ အတြင္း ေရးမွဴးမွာ မရန္စတီဗင္ ျဖစ္သည္။ ၎အဖြဲ႕ အစည္းကို ဒူဝါေဇာ္လြန္း ႏွင္႕ ဗန္းေမာ္လူႀကီးမ်ားသာမက ဆမား ဒူဝါဆင္ဝါးေနာင္ တုိ႕ပါအားေပးေထာက္ခံျခင္းမ႐ွိသျဖင္႕ အားႀကိဳးမာန္တက္စည္း႐ုံးလွဳပ္႐ွားျခင္းမ႐ွိေခ်။ ဗန္းေမာ္နယ္မွ ဒူဝါ ၊ ဆလန္ဝါ တို႕သည္ အဂၤလိပ္အစိုးရမွေပးေသာ ေတာင္တန္းေဒသအုပ္ခ်ဳပ္ေရး ေက်း႐ြာ ေကာင္စီ ၊ ခ႐ုိင္ေကာင္စီ ပံုစံကိုသာ ႏိုင္ငံေရးအဖြဲ႕အစည္းထက္ပို၍ႏွစ္သက္ယံုၾကည္မွဳ႐ွိၾကသည္။

        ထုိအခ်ိန္က ကခ်င္လူမ်ဳိးတို႕ ကို နိုင္ငံေရးနယ္ပယ္တငြ္ အဓိက ဦးေဆာင္မွဳျပဳေန ေသာ ကခ်င္လူၾကီး အမ်ားစုမွ ေထာက္ခံမွဳ မ ေပး သျဖင့္ Jinghpaw Mung Bawng Ginjaw အဖဲြ႕အစည္းသည္ သက္တမ္းရွည္ၾကာ မလွဳပ္ရွားႏိုင္ခဲ့ေၾကာင္းမွတ္သားရပါသည္။

*** မွတ္တမ္းျပန္လည္ေရးသားသူ - ကိုခ်ဳိ ၊ မန္ခိန္ ။

ဒုတိယကမာၻစစ္အၿပီး မန္ခရိန္႐ြာသူ၊႐ြာသားမ်ားေနရပ္သို႕ျပန္လာျခင္း

မန္ခရိန္ ႐ြာသူ ႐ြာသား မ်ား ေနရပ္သို႕ျပန္လာျခင္း

          ဒုတိယကမာၻစစ္အေတာအတြင္းႏွင္႕စစ္ၿပီးခါစအခ်ိန္ထိ မန္ခရိန္ ႐ြာသူ ႐ြာသားမ်ား အားလံုး ေတာပုန္း ႐ြာတြင္ ေနထိုင္ေနၾကဆဲျဖစ္ သည္။ ၁၉၄၅ ခုႏွစ္ ေမလကုန္ေသာအခါ ဆလန္ကြမ္ရင္ဂမ္သည္ အေမရိကန္ (101) တပ္မွအနားယူ၍ ဗန္းေမာ္မွျမစ္ႀကီးနားသို႕ျပန္လာခဲ႕သည္။ ထိုႏွစ္ မိုးကုန္ ၍ ေဆာင္းဦး ေပါက္ေသာ အခါ မန္ခရိန္႐ြာသူ႐ြာသားမ်ား ႐ြာသို႕ ျပန္လာၾကသည္။ မန္ခရိန္ လီဆူးမ်ား အပါအဝင္ ႐ြာသူ ႐ြာသား မ်ားသည္ ဆလန္ကြမ္ရင္ဂမ္ အား ႐ြာ သူႀကီး ျပန္လုပ္ရန္ တိုက္တြန္းၾကသည္။ ဆလန္ကြမ္ရင္ဂမ္ သည္ ႐ြာသူႀကီး ဆက္မလုပ္ေသာ္လည္း မန္ခရိန္၏ တိုးတက္ရာ တိုးတက္ေၾကာင္းကိုေ႐ွ႕႐ွဳ ကာ ယခင္ မန္ခရိန္ ေက်ာင္းပတ္ဝန္းက်င္ တြင္ေနထိုင္ၾကေသာ ေအာက္ပါ အိမ္ေထာင္စုတို႕၏ အိမ္ယာေျမ ကြက္မ်ားကို ေက်ာင္းဝင္းတိုး ခ်ဲ႕ရန္ေငြေပး၍ ေက်ာင္း၀င္း ပုရ၀ုဏ္ အျဖစ္၀ယ္ယူခဲ့ေၾကာင္းမွတ္သားသိရွိရပါသည္။

ထိုေျမကကြ္ပိုင္ရွင္မ်ားႏွင့္ ေပးေခ်ခဲ့ေသာ ေျမကကြ္တန္ဖိုးမ်ားမွာ ေအာက္ပါအတိုင္းျဖစ္သည္။

          ၁။ ဆလန္ အင္တပ္ေနာ္                              က်ပ္ ၁၀၀ . ၀၀

          ၂။ ဆလန္ႏြမ္လာတူး                                 က်ပ္ ၁၀၀ . ၀၀

          ၃။ ဆလန္ကြမ္ဘူေ႐ွာင္                               က်ပ္ ၁၀၀ . ၀၀

          ၄။ ဆလန္ေဖါင္နန္လ                                 က်ပ္ ၁၀၀ . ၀၀

          ၅။ ဆလန္လဖိုင္ေ႐ွာင္                                က်ပ္  ၅၀ . ၀၀

          ၆။ ေအာင္ဆမ္အဘြားႀကီး                            က်ပ္  ၅၀ . ၀၀

ဤကဲ့သို႕ ေျမကကြ္မ်ားကို၀ယ္ယူျခင္းျဖင့္ ေက်ာင္း၀င္း ပုရ၀ုဏ္ ကိုခ်ဲ႕ထငြ္ခဲ့ေၾကာင္းမွတ္သားရပါသည္။

မန္ခရိန္ လူငယ္ မ်ား ႏိုင္ငံေရး ႏိုးၾကားလာျခင္း။

          ၁၉၄၆ ခုႏွစ္ ႏိုဝင္ဘာလကုန္တြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း မန္ခရိန္ ႐ြာသို႕ ေရာက္႐ွိလာေသာ အခ်ိန္မွ စ၍ မန္ခရိန္ ႐ြာမွ Pawng Yawng Ram Rawt လူငယ္မ်ားသည္ ႏိုင္ငံေရးႏိုးၾကားလာကာ အေမရိကန္တပ္မွ ေပးသြားေသာ ဘင္ခရာ ၊ Drum ၊ Bagpipes အိတ္ပုေလြ မ်ားတီးမွဳတ္ၿပီး ႐ြာထဲ ၿမိဳ႕ထဲ ခ်ီတက္လွည္႕လည္ ၾက သည္။ ပါးစပ္မွလည္း လြတ္လပ္ေရး ေပး ဟု ေၾကြးေၾကာ္ၾကသည္။ လူငယ္မ်ား ၿမိဳ႕ထဲ သို႕ခ်ီတက္လာေသာ အခါ လူအမ်ား တေပ်ာ္တပါးလိုက္ပါလာသျဖင္႕ လူအင္အား မ်ားလာသည္။ ၿမိဳ႕ထဲ ခ်ီတက္လာေသာ လူထုကို 2^nd Kachin Rifles တပ္မွ တပ္ရင္းမွဴး သည္ ေသနတ္ႏွင္႕ပစ္သတ္မည္ ဟုျခိမ္းေျခာက္ႀကိမ္း ေမာင္းခဲ႕သည္။

        ထိုကဲ့သို႕ ပစ္ခတ္ျဖိဳ ခငြ္းမည္ဟု သတိေပးသည့္ ၾကားမွာပင္ မန္ခရိန္လူငယ္မ်ား ၏ နိုင္ငံေရး နိုးၾကားမွဳ မ်ားကိုျပသခဲ့ေၾကာင္းမွတ္သားသိရွိရပါသည္။

*** မွတ္တမ္းျပန္လည္ေရးသားသူ - ကိုခ်ဳိ ၊ မန္ခိန္ ။